Mewa srebrzysta Larus argentatus jest gatunkiem dużej mewy wchodzącym w skład kompleksu mewy srebrzystej Larus argentatus sensu lato (wraz z mewami białogłową i romańską), którego główny areał obejmuje północną i zachodnią Europę. Takson dzieli się na dwa podgatunki. L. a. argentatus zamieszkujący Skandynawię, rejon Morza Bałtyckiego, Półwysep Jutlandzki i Kolski oraz dalej na wschód tereny rosyjskiego interioru i północnego wybrzeża. Z kolei L. a. argenteus występujący na Islandii, Wyspach Brytyjskich, w Holandii, Belgii i Francji (dawniej wydzielano także podgatunek L. a. smithsonianus, który obecnie ma rangę gatunku i występuje w Ameryce Północnej).

Mewa srebrzysta jest ptakiem wszystkożernym i długowiecznym, a jej światowa populacja liczy 531–608 tys. par lęgowych. Występuje głównie na obszarach nadmorskich – do gniazdowania wybiera m.in. wyspy i skaliste wybrzeża, a na śródlądziu wyspy na rzekach czy sztucznych zbiornikach wodnych. W ciągu ostatnich dziesięcioleci mewa srebrzysta skolonizowała również miasta, gdzie gniazduje na dachach budynków mieszkalnych, biurowych, hal i na falochronach. Kolonizacja miast była spowodowana silnym wzrostem liczebności mew po objęciu ich ochroną w wielu państwach w pierwszej połowie XX w. Najprawdopodobniej pierwszy lęg mewy srebrzystej w mieście odkryto w późnych latach 20. XX w. w Wielkiej Brytanii. W Polsce pierwsze przypadki gniazdowania odnotowano w końcu lat 60. XX w. na jez. Łebsko. Od tamtej pory liczebność tego gatunku stale wzrastała osiągając swój szczyt na przełomie lat 80. i 90. XX w. W roku 1988 stwierdzono w Ustce pierwszy „miejski” lęg tego ptaka, choć prawdopodobnie gniazdował on tam już kilka lat wcześniej.

W pierwszej połowie lat 90. XX w. mewa srebrzysta zaczęła wycofywać się z naturalnych siedlisk i sukcesywnie zasiedlać miasta. Obecnie zdecydowana większość (ok. 95%) populacji liczącej 2700–3000 par lęgowych zamieszkuje zarówno nadmorskie ośrodki miejskie, jak i mniejsze miejscowości na całym wybrzeżu. Coraz częściej obserwuje się lęgi tego gatunku także w miastach na śródlądziu, m.in. w Poznaniu, Warszawie, Bydgoszczy, Toruniu czy Włocławku. 

Mewa srebrzysta w swoich tradycyjnych siedliskach gniazduje głównie na jeziorach w północno-wschodniej części Polski. 

Poza sezonem lęgowym stwierdzana jest głównie na wybrzeżu oraz w północnej i centralnej Polsce, gdzie dominuje nad pozostałymi gatunkami dużych mew. Przedstawieciele tego gatunku obserwowane są w mniejszej liczbie również na południu kraju, gdzie skupienia dochodzą niekiedy do 100 osobników (choć zwykle mniej). 

MAPY OBSERWACJI ORNITHO:

Obserwacje mewy srebrzystej w Polsce z gniazdowaniem pewnym

Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowcych: mewa srebrzysta

Wszystkie obserwacje w portalu